- Wszystko jest już gotowe! 2 lutego 1973 r. w godzinach popołudniowych ustawiamy telewizory na kanał 10 i oglądamy II program TV – informowała „Gazeta Zielonogórska”. 

Już wcześniej rozpoczęto rozruch i najbardziej niecierpliwi zielonogórzanie 29 stycznia wieczorem mogli oglądać w kanale 10 planszę przedstawiającą zdjęcie kwiatów. Natomiast od 1 lutego każdy mógł sprawdzić obraz i dźwięk podczas dalszej fazy rozruchu.

Start zaplanowano na piątek, 2 lutego o godz. 12.00. telewizja zafundowała widzom niespodziankę – studio warszawskie nadało specjalną audycję dla zielonogórzan.

 

- Audycja będzie nadana o godz. 12.30 i złoży się na nią króciutkie powitanie nowych widzów II programu oraz film kolorowy prod. Telewizji Polskiej pt. „A najmilsze jest Mazowsze” – informowała „GZ” w wydaniu z 2 lutego. – dziękujemy za ten ukłon w strone Zielonej Góry, ale przykro nam, że wybrano tak niefortunny czas, kiedy większość zielonogórzan pracuje i w związku z tym nie będzie w stanie tego programu obejrzeć.

 

W tym samu wydaniu zamieszczono program IITV.

Ten rozpoczynał się o 16.40 omówieniem programu dnia. 16.45 Magazyn studencki; 17.15 Źródło – film dokumentalny TV franc.; 17.55 Telewizyjny Uniwersytet Powszechny TWP; …. 19.20 Dobranocka; 19.30 dziennik; 20.05 Wykonawca a muzyka współczesna; 20.45 Targowisko próżności – odc. I – „Słynna mała Becky” – seryjny film ang.; 21.30 24 godziny; 21.40 Tarchomin (Made in Poland, Sdiełano w Polsze); 22.10 Język ang w nauce i technice (powt. lekcji 18); 22.40 Program na sobotę). 

Nadajnik kosztował 5 mln zł. Umieszczono Ga dachu wieżowca przy ul. Ptasiej. To było najwyższe miejsce w mieście. Oczywiście uruchomienie nadajnika nie mogło się obejść bez miejscowych notabli (gości nie było wielu, bo pomieszczenie obsługi nadajnika też nie było duże). Za pracę dziękował przewodniczący Prezydium MRN Kazimierz Mamak a wstęgę przecinał I sekretarz KW PZPR Mieczysław Hebda.

 

Nadajnik swoim zasięgiem obejmował niecały teren trzech powiatów: zielonogórskiego, nowosolskiego i sulechowskiego, oraz w małym zakresie po kilkanaście miejscowości pow. Świebodzińskiego i krośnieńskiego. 

 

Fot. Bronisław Bugiel

Przypominam, że w moich tekstach o dawnej Zielonej Górze, wykorzystuję również Wasze wspomnienia. Dopisanie uwag i wspomnień traktuję jako zgodę na publikację. W ten sposób razem możemy ciekawiej opowiadać o naszym mieście.