Zróbmy plac zabaw w dole koło Palmiarni! - SPACEROWNIK ZIELONOGÓRSKI ODC. 405 (993)

W 1964 r. przeprowadzono pierwszą rozbudowę lokalu - dobudowano szklarnie po prawej stronie W 1964 r. przeprowadzono pierwszą rozbudowę lokalu - dobudowano szklarnie po prawej stronie Ze zbiorów Tomasza Czyżniewskiego
Pomysł, by na parkingu koło Palmiarni zrobić plac zabaw nie jest niczym nowym! Taka propozycja padła już 60 lat temu, na kilka dni przed otwarciem kultowego lokalu. Wszyscy się z tym zgadzali, kiwali głowami na tak i… nic nie zrobili.

 

- Czyżniewski! Plac zabaw na parkingu? Kto wpadł na tak szalony pomysł? Poproszę o dowód! - moja żona właśnie się zaszczepiła drugą dawką Astra Zeneca i chodzi po domu lekko podenerwowana. Nie wiem, czy z powodu zabiegów antycovidowych, czy też wypatrzyła skrzętnie ukrytą patelnię, którą za chwilę, za lada moment miałem umyć. Dosłownie za sekundę! Może dwie… Ups! Wpadłem. Lepiej porozmawiajmy o placu zabaw.

Współcześnie, to taki plac zabaw ma powstać na dachu wielopoziomowego parkingu. Za chwilę ruszy jego budowa. Piszemy o tym na str. 1 i 3 „Łącznika”. Może to pomysł trochę szalony, ale dzieciaki na pewno nie będą bawić się wśród samochodów. Podobnie było 60 lat temu. Po prostu wtedy auta nie mogły tam parkować. Nie było warunków.

Był kwiecień 1961 r. Trwały ostatnie przygotowania do otwarcia Palmiarni, wtedy niewielkiego lokalu na tyłach dawnego domu winiarskiego Gremplera. Piasłem o tym w poprzednim odcinku Spacerownika. Czy włodarze miasta przeczuwali, że inwestycja będzie hitem i nowy lokal po kilkunastu latach stanie się jednym z symboli naszego miasta? Trudno zgadnąć.

 

Pierwsza Palmiarnia - niewielka szklarnia dobudowana do zabytkowego domu winiarza Gremplera -  Fot. Zbigniew Rajche

 

Na pewno szersze zagospodarowanie terenu interesowało redakcję „Gazety Zielonogórskiej” (dzisiaj „Gazety Lubuskiej”). W wydaniu z 24 kwietnia (lokal otwarto 1 maja) opisywano zaawansowanie prac, przy okazji snując plany dotyczące otoczenia. W wyrobisku obok Palmiarni Zielonogórskie Przedsiębiorstwo Prefabrykatów i Kruszywa trzymało resztki żwiru, gruzu i żużla. Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej zwróciło się z prośbą o usunięcie tych materiałów, co pozwoliłoby na zorganizowanie ładnego, w pełni wyposażonego placu zabaw dla dzieci.

- Dyrektor przedsiębiorstwa ustosunkował się do propozycji MPGK pozytywnie, z zastrzeżeniem, że nie ma funduszów na usunięcie leżących tam materiałów - pisał reporter „GZ”, zaraz dodając: - Sądzimy, że można to zrobić np. w czynie 1-majowym.

Dalej „GZ” przedstawiała wielkie plany MPGK, które chciało zrobić boisko do różnych gier dla młodzieży, argumentując, że miejsce jest naprawdę dobrze wybrane i zaciszne.

- Można tu bez obawy ciskać piłkę. Żadne okno nie wyleci. W zimie na płytach boiska może być ładne lodowisko - kontynuował dziennikarz. - Projekty godne pochwały. Czekamy na realizację.

Z tym było gorzej. Budowa boiska w siedem dni w czynie 1-majowym? Niezły wyczyn! Nie do zrealizowania. Zwłaszcza, że byłoby co porządkować. Dawne żwirowisko i betoniarnia działały już na początku XX wieku. Opisywałem je w 348 odcinku Spacerownika. W 1964 r. pracowało tam aż 70 osób, które trudniły się m.in. produkcją płyt chodnikowych, trylinek i parkanów.

 

Palmiarnia składająca się z trzech hal stała do początku lat 80. -  Z archiwum Henryka Mańki

 

Palmiarnia szybko okazała się za mała. W1963 r. odwiedziło ją 34,8 tys. osób. Wpływy z biletów (około 116 tys. zł) stanowiły prawie połowę dochodu kawiarni. Co ciekawe, personel lokalu zajmował się również radiofonizacją miasta. Zainstalowano na ulicach ok. 100 głośników, a zespół pod kierownictwem Czesława Sterny obsługiwał również imprezy plenerowe. I dlatego podczas remontu latem 1964 r., dobudowano specjalny pokój dla miejskiej radiofonii.

W tym samym czasie inżynierowie z wydziału architektury w czynie społecznym opracowali projekt rozbudowy. Po prawej stronie szklarni (patrząc od strony parkingu) postanowiono dobudować wysoką halę o wymiarach 40 x 12 metrów. Miała to być część o charakterze naukowym, gdzie w przyszłości prowadzone byłyby prace badawcze. Zakupiono również trochę egzotycznych roślin. Do najciekawszych należał potężny 12-metrowy kaktus „królowa nocy” - o wyjątkowo pięknych kwiatach.

- Spędziłem w Palmiarni kilka nocy polując na moment, kiedy zakwitną jego kwiaty. Bo zakwitały tylko na jedną noc. I koniec. Za dnia już ich nie było. Zdjęcia nie można było zrobić - opowiadał mi nieżyjący już fotoreporter „GZ” Bronisław Bugiel.

Dzięki rozbudowie ilość miejsc wzrosła z 80 do 230. Na początku 1965 r. wszystko było gotowe. Do zrobienia zostało jeszcze zaplecze i taras z 25 stolikami, z którego rozpościerał się piękny widok na starówkę.

Tymczasem zakład kruszyw dalej funkcjonował w wykopie. Plac zabaw i boiska nie powstały.

W 1967 r. zaczęto stawiać stalową konstrukcję hali po lewej stronie pierwszej szklarni. To w niej powstała sala z parkietem do tańca. Wiecha na obiekcie zawisła w połowie stycznia 1968 r.

Zima i śnieg wstrzymały dalsze prace. Robotnicy czekali tylko na poprawę pogody, by zabrać się za szklenie ścian i sufitu. Inwestycja kosztowała 800 tys. zł.

Minęło siedem lat od otwarcia Palmiarni i pomysłu, by u jej stóp wybudować plac zabaw wraz z boiskiem. Nic z tego - w wyrobisku nadal działało przedsiębiorstwo prefabrykatów.

 

Stoliki w najstarszej części Palmiarni - Fot. Bronisław Bugiel

 

 

Tomasz Czyżniewski
Codziennie nowe opowieści i zdjęcia
Fb.com/czyzniewski.tomasz
marzec 01, 2024

Dworzec PKS budujemy przy dworcu PKP - SPACEROWNIK ZIELONOGÓRSKI ODC. 543 (1.133)

To była epokowa zmiana - 22 lipca 1963 r. pierwsze…
luty 09, 2024

To było zagłębie winiarskich skarbów - SPACEROWNIK ZIELONOGÓRSKI ODC. 540 (1.130)

Winnice, piwnice, domki winiarza i Wielki Nabot, promenada spacerowa i…
luty 02, 2024

W poszukiwaniu wesołego miasteczka - SPACEROWNIK ZIELONOGÓRSKI ODC. 539 (1.129)

Nic na to nie poradzę - karuzele łańcuchowe źle mi…
styczeń 26, 2024

Chrobrego - budujemy naszą małą MDM - SPACEROWNIK ZIELONOGÓRSKI ODC. 538 (1.127)

Teren wewnątrz odgrodzony od reszty świata blokami mieszkalnymi. Do środka…
styczeń 19, 2024

Księżna Dino dobrze prowadziła swój biznes - SPACEROWNIK ZIELONOGÓRSKI ODC. 537 (1.127)

Lubicie Park Książęcy w Zatoniu? Sądząc po tłumach zielonogórzan przybywających…

Tak powstawał wiadukt na ul. Zjednoczenia - SPACEROWNIK ZIELONOGÓRSKI ODC. 546 (1.136)

Powstał w 1978 r., wytrzymał nieco ponad 40 lat i stał się niebezpieczny dla kierowców.…

Na Kupieckiej wyrosną drzewa i jest bruk - SPACEROWNIK ZIELONOGÓRSKI ODC. 545 (1.135)

Kostka z polbruku, warstwa asfaltu, nawierzchnia z bruku i… kolejna warstwa bruku - to wszystko…

Budujemy nowy stadion - 70 lat temu - SPACEROWNIK ZIELONOGÓRSKI ODC. 544 (1.134)

Ten stadion powstawał dwa razy - 110 lat temu i 70 lat temu. W tym…

Rok 1962 - Zielona Góra jest zielona - SPACEROWNIK ZIELONOGÓRSKI ODC. 542 (1.132)

To nie ja teraz wymyśliłem, to redaktorzy „Gazety Zielonogórskiej”! Tak przed 62 laty opisywali nasze…

Tutaj tańczyła słynna rewia lodowa z Paryża - SPACEROWNIK ZIELONOGÓRSKI ODC. 541 (1.131)

- Na Walentynki poproszę jakąś niesamowitą, lekką opowieść o Zielonej Górze, o miejscu, w które…

Wznieśmy toast winem, nawet młodym - SPACEROWNIK ZIELONOGÓRSKI ODC. 531 (1.121)

Koniec z szalejącymi duchami-moczymordami i pijakami błąkającymi się po ulicach Grünbergu. Dzisiaj elegancko wznosimy toasty.…

 

 

Na skróty

 

   

 

  Uniwersytet Zielonogórski

Do góry

 

Wiadomości Zielona Góra

Wszelkie prawa zastrzeżone

Redakcja serwisu Wiadomości Zielona Góra nie ponosi odpowiedzialności za treść ogłoszeń ani nie zwraca niezamówionych materiałów. Redakcja Wiadomości Zielona Góra zastrzega sobie prawo skracania i redagowania tekstów oraz ich tytułów.

Na podstawie art. 25 ust.1 pkt 1b prawa autorskiego, redakcja zastrzega, iż dalsze rozpowszechnianie materiałów w tym zdjęć opublikowanych w serwisie Wiadomości Zielona Góra jest zabronione.