Coście uczynili z tym klubem? [FELIETON]

Powiem szczerze, że wściekłem się oglądając zielonogórski Enea Zastal BC, który już w pierwszym meczu finałowego turnieju Pucharu Polski w Lublinie dał się ograć miejscowemu Startowi, ostatniej drużynie w tabeli ekstraklasy. Od razu powiem, że nie kupuję argumentacji, jaka zaraz się pojawiła - że puchar to loteria, jeden mecz po którym można wylecieć z turnieju, o szczęściu rywala z ostatniej, rozstrzygającej dobitki. Jeszcze bardziej rozsierdziło mnie, kiedy usłyszałem, jak zwykle - że mamy co kilka dni mecz, więc jesteśmy zmęczeni. Start był dotknięty covidem i niemal przez miesiąc nie grał. Zobaczcie, jak ładnie można dobrać argumentację. Wydawało się, że nasze granie co kilka dni to nasz atut, coś lepszego niż miesięczny bezruch. Po porażce okazało się, że jest właśnie odwrotnie!

Jak zwykle ujawnił się ,,negatywny elektorat”, jaki wśród kibiców ma trener Oliver Vidin. Dostrzegając czasem słuszność niektórych wytykanych mu przez fanów błędów, chcę zauważyć, że to nie trener niemiłosiernie pudłował za trzy, to nie on zmarnował chyba osiem rzutów osobistych, które można przyrównać do jedenastki w piłce nożnej, także nie on podawał piłkę w trybuny albo rywalowi.

Oczywiście nie ma sensu robić jakiejś tragedii, bo porażki, nawet ze słabszymi rywalami, mogą się zdarzyć. Jednak nie można przejść do porządku dziennego nad stylem tej ostatniej i kolejny raz słyszeć o braku koncentracji. Kiedy więc owa koncentracja będzie na właściwym poziomie? Pisałem już wcześniej. Dzisiejszy Enea Zastal BC to inny i nieco słabszy zespół niż przed rokiem. Jest inny szkoleniowiec, którego nie powinno się ciągle porównywać do poprzedniego. Różne są też okoliczności, bo kandydatów do czołowych miejsc jest chyba więcej. Stąd powinniśmy zweryfikować nasze nadzieje i plany, szczególnie te dotyczące odzyskania złota. Wydaje mi się, że pierwsza czwórka będzie sukcesem, a coś więcej już ,,wartością dodaną”. Tak więc będę bronić tej ekipy i trenera, jeśli nie uda się zrobić czegoś więcej. Jednak tylko pod warunkiem fajnej, zaciętej walki do końca, a nie snucia się po parkiecie, tak jak to było ostatnio w Lublinie.

Czekamy z utęsknieniem na start lubuskich rozgrywek piłkarskich tym bardziej, że niemal w środku zimy pogoda jest taka, jak w końcówce rundy jesiennej albo na początku wiosny. Ciekaw jestem jak to wpłynie na poszczególne zespoły? W sumie czas szybko ucieka, bo inauguracja w trzeciej lidze już 12 marca, a w czwartej obu okręgówkach i klasach A tydzień później. Tak więc zostały dwa, w najlepszym razie trzy mecze sparingowe i już będzie bitwa o punkty.

Co innego ekstraklasa. Ta walczy już od początku lutego. Powiem szczerze, że jako kibic Legii z ponadpółwiecznym stażem nigdy nie byłem tak zaniepokojony jak teraz. Nawet jak mistrzowie Polski seryjnie przegrywali jesienią wierzyłem, że wiosną wyjdą na boiska i dosłownie po trzech zwycięskich spotkaniach uciekną w górę tabeli. To, co jednak zobaczyłem, wręcz mną wstrząsnęło. Ta ekipa gra jeszcze gorzej! Bezradność, podania wzdłuż boiska w stylu ,,ja do ciebie, ty do mnie”. Straszliwie męczarnie z Termaliką Bruk Bet w Niecieczy, brak nadziei na strzelenie gola sąsiadowi w tabeli - Warcie Poznań. Stadion, na którym kłopoty miał słynny Real Madryt tracąc trzy gole, dziś jest areną, z której niemal każdy bezkarnie wywozi trzy punkty. Zawodnicy, którzy jeszcze pół roku wcześniej, w sumie bez kłopotu wywalczyli mistrzostwo kraju, dziś są bezradni niczym dzieci we mgle.

Chciałoby się głośno krzyknąć za niektórymi: Coście uczynili z tym klubem!!!