W ostatnim wpisie wspominaliśmy o szybkich postępach formacji młodzieżowej Falubazu, przede wszystkim Sławomira Dudka i Zbigniewa Błażejczaka. Cenne oczka w poszczególnych meczach dorzucał Marek Molka. Później dołączyli do nich Jarosław Szymkowiak i Jan Połubiński a pierwsze kroki na ligowych torach stawiać zaczął również Andrzej Zarzecki. Tak odmłodzona drużyna z Andrzejem Huszczą na czele w latach 1987-1988 zajmowała odpowiednio piąte i czwarte miejsce, zaskakując wielu ekspertów i unikając wieszczono spadku z najwyższej klasy rozgrywkowej.

Sezon 1989 zawodnicy Falubazu rozpoczęli od rozgromienia ostrowskiej Ostrovii  67:23. Był to prawdziwy pokaz siły zielonogórskiej drużyny. Zawody jako niepokonani kończyli Andrzej Huszcza (15), Jan Połubiński (10+5) i Sławomir Dudek (14+1). Podopieczni Czesława Czernickiego i Jana Grabowskiego spisywali się  bardzo dobrze tocząc niemal przez całe rozgrywki rywalizację o pierwsze miejsce z aktualnym Drużynowym Mistrzem Polski – Unią Leszno.

Z tą właśnie ekipą Falubazowi przyszło zmierzyć się 25 maja na wyjeździe. Był to jeden z najciekawszych pojedynków sezonu. Na stadionie pojawiło się ponad 25 tysięcy kibiców. Przed zawodami, które poprowadzić miał po raz pierwszy w I lidze sędzia Henryk Kowalski z Bydgoszczy, wydawało się, że faworytami są podopieczni Zdzisława Dobruckiego.
Jednak mecz fantastycznie rozpoczęli goście. Po pierwszej serii startów było 8:16. Gospodarze nie zamierzali się poddać i już po siedmiu biegach wyszli na prowadzenie 22:20. A to głównie za sprawą świetnie spasowanych tego dnia Zbigniewa Krakowiaka, Zenona Kasprzaka i Romana Jankowskiego.

Ze strony zielonogórskiej wynik starowali się ratować jak zawsze Andrzej Huszcza, Zbigniew Błażejczak oraz Sławomir Dudek. Było to natomiast za mało i Unia Leszno po jedenastu wyścigach zwiększyła przewagę do sześciu punktów choć z dalszej rywalizacji musiał się wycofać Jankowski, który doznał kontuzji. W biegach dwunastym i trzynastym nastąpiła wymiana ciosów. Najpierw podwójnie wygrał Falubaz, ale Unia odpowiedziała natychmiast. Zatem przed dwoma ostatnimi gonitwami przewaga obrońców złotego medalu DMP ponownie wynosiła sześć punktów i zwycięstwo było na wyciągnięcie ręki.

W czternastym biegu para Huszcza-Błażejczak nie dała szans Piotrowi Pawlickiemu i Sławomirowi Buśkiewiczowi. O losach meczu zadecydować miał więc ostatni wyścig. W nim świetnym startem popisali się Marek Molka oraz Andrzej Huszcza, który pilotował młodszego kolegę aż do mety.

Tym samym sensacyjne zwycięstwo „młodego” Falubazu 44:46 stało się faktem. Liderami przyjezdnych byli wspomniani wielokrotnie Huszcza (14+1), Błażejczak (12+2) i Dudek (9). Dla miejscowych najwięcej punktów zdobyli Kasprzak (14+1), Krakowski (12) i kontuzjowany w jedenastym biegu Jankowski (8).

Jak wspominał na łamach „Gazety Lubuskiej” redaktor Krzysztof Hołyński: W tym pasjonującym meczu było wszystko co stanowi o uroku sportu żużlowego. Były zatem i radość i dramaty, szala przechylała się to na jedną to na drugą stronę. O minimalnym, ale chyba zasłużonym zwycięstwie Falubazu zadecydował bardziej wyrównany skład zespołu i wprost nieprawdopodobna umiejętność skoncentrowania się w beznadziejnej-jak się wydawało – sytuacji.

Falubaz dzięki zwycięstwu wyprzedził Unię w tabeli. Jednak ostatecznie na koniec sezonu to „Byki” trzeci raz z rzędu zajęły pierwsze miejsce, wyprzedzając zielonogórzan zaledwie jednym „oczkiem”.

Falubaz Zielona Góra 46
Zbgniew Błażejczak 12+2 (3,2,1,2,2*,2*)
Marek Molka 5+1 (1,1*,0,-,3)
Sławomir Dudek 9 (3,2,1,2,1)
Jarosław Szymkowiak 4 (1,0,3,0)
Andrzej Huszcza 14+1 (3,1,2,3,3,2*)
Ryszard Jasinowski 2+1 (2*,0,-,w,0)
Jacek Guzowski ns
Jan Połubiński 0 (0)

Unia Leszno 44
Roman Jankowski 8 (2,1,3,2, u)
Dariusz Kasprzak 2+1 (0,-,0,-,2*)
Piotr Pawlicki 2 (0,0,1,w,1)
Zbigniew Krakowski 12 (2,3,3,3,1)
Zenon Kasprzak 14+1 (w,3,2*,3,3,3)
Sławomir Buśkiewicz 3+1 (1,-,2*,-,0)
Dariusz Baliński 2 (1,1)
Dariusz Łowicki (1,0)

Źródła:
„Gazeta Lubuska” – Zielonogórska Biblioteka Cyfrowa;
www.speedwayw.pl
Żużlowe Vademecum. Liga polska. Część II: 1976-1996.

falubaz.com